دولت سیزدهم طلسم بهره برداری از خط ریلی شلمچه-بصره را می شکند؟
سیمان: تا حالا کوشش های سه دولت برای به ثمر رساندن خط ریلی شلمچه-بصره به عنوان کوتاه ترین و کم هزینه ترین مسیرریلی اتصال به عراق، بی نتیجه مانده است.
به گزارش سیمان به نقل از مهر با ایجاد حکومت جدید در عراق بعد از سقوط صدام حسین در اوایل دهه ۲۰۰۰ میلادی، روابط دو کشور همسایه ایران و عراق در همه ابعاد به ویژه اقتصادی و فرهنگی ارتقا یافت؛ به شکلی که در سالهای اخیر تجارت دو کشور به بالای ۱۰ میلیارد دلار و تبادل زائر و توریست نیز به حدود سالانه ۹ میلیون نفر رسیده است. این در حالیست که زیرساخت های ارتباطی مناسب به ویژه در عرصه مسیر ریلی میان دو کشور وجود ندارد.
وجود مسیر ریلی که از نظر میزان حمل مسافر، بار و هزینه های نقل وانتقال نسبت به سایر مسیرها برتری دارد، می تواند روابط سطح بالای اقتصادی و فرهنگی فعلی را ارتقا دهد. اهمیت ایجاد خط ریلی در اوایل دهه ۹۰ شمسی با افزایش تبادلات اقتصادی و گردشگری بین دو کشور نمود پیدا کرد. در بین مسیرهای ریلی که می تواند میان دو کشور راه اندازی شود خط ریلی شلمچه-بصره در اولویت قرار دارد؛ برای اینکه این مسیر برای تکمیل به هزینه و نیز عملیات عمرانی کمتری نیازمند است. هم اکنون خط ریلی شلمچه-بصره تنها نیازمند حدود ۳۲ کیلومتر عملیات عمرانی و ریل گذاری است که از این مسافت حدود ۱۶ کیلومتر نیز نیاز به مین روبی دارد.
توافق های پی درپی و بی نتیجه
در سال ۹۰ در زمان تصدی دولت دهم یک تفاهم نامه برای راه اندازی خط ریلی مذکور میان دو کشور منعقد گردید. این تفاهم نامه به دلایلی همچون پایبند نبودن طرفین به مفاد تفاهم و نیز بحران داعش در عراق به مرحله اجرا نرسید. با تغییر دولت در ایران و روی کار آمدن دولت دوازدهم به سبب اهمیت پروژه مذکور، اجرای آن مجدداً در دستور کار قرار گرفت و در سال ۹۳ یک تفاهم نامه جدید میان دو دولت به امضا رسید. بااین حال به سبب عدم ایفای تعهدات از طرف دولت عراق این تفاهم نیز حاصلی نداشت. در سالهای ۹۶ و ۹۹ نیز تفاهم نامه هایی میان دو طرف شکل گرفت که هیچ کدام نتایجی درپی نداشت و نتوانست طلسم راه اندازی این خط ریلی را بشکند.
پس از این ناکامی ها دولت سیزدهم کوشش کرد با برطرف نمودن موانع، این پروژه ملی و بر زمین مانده را اجرا نماید. از همین رو با سفر وزیر وقت راه و شهرسازی در دی ماه ۱۴۰۰ به عراق یک توافق جدید میان طرفین شکل گرفت. وزیر وقت راه و شهرسازی بعد از این توافق اعلام نمود: «طلسم سال ها تفاهم نامه و مذاکره شکسته شد و این توافقنامه دارای یک زمان بندی مشخص است و یکی از بندهای آن این است که طی یک ماه آتی عملاً عملیات اجرائی شروع خواهد شد. توافق کلی به این شیوه است که شرکت راه آهن جمهوری اسلامی و شرکت راه آهن عراق بطور مشترک این پروژه را اجرا می کنند و ظرف ۲ ماه شرکت مشترک تشکیل خواهد شد.» در نهایت بعد از حدود ۲ سال در شهریورماه ۱۴۰۲ با حضور محمد مخبر، معاون اول رییس جمهور ایران و شیاع السودانی، نخست وزیر عراق، سنگ بنای راه اندازی این خط ریلی گذاشته شد. مطابق وعده مسئولان مقرر شده تا این پروژه در ضمن ۱۸ ماه به بهره برداری برسد. با این وجود باگذشت حدود ۹ ماه از زمان تعیین شده، بررسی ها حکایت از آن دارد که عملیات های عمرانی همچون مین روبی و حتی انجام مطالعات کافی برای راه اندازی پل بر روی اروند نیز متوقف است. حال باید دید آیا دولت سیزدهم می تواند با اجرای این پروژه در زمان باقی مانده طلسم بهره برداری از آنرا بشکند؟
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب