ایران، نقطه اتصال ریلی میان روسیه - پاکستان
سیمان: برمبنای توافقنامه میان دولت روسیه و پاکستان، مسکو مقرر است بهسازی خط ریلی تفتان - کویته را بر عهده بگیرد که این موضوع، راه آهن ایران را به نقطه اتصال میان روسیه و پاکستان تبدیل خواهدنمود.
به گزارش سیمان به نقل از مهر، نشریه تریبیون پاکستان هفته گذشته با انتشار گزارشی، از تصمیم مسکو برای سرمایه گذاری در ساخت و بهسازی خط ریلی کویته – تفتان آگاهی داد. این نشریه مبلغ مد نظر روسیه برای سرمایه گذاری در پروژه مذکور را بین ۵۵۰ الی ۶۶۰ میلیون دلار اعلام نموده که مورد توافق اسلام آباد نیز قرار گرفته است. گفته می شود مقدمات توافق مذکور در حاشیه سفر وزیر راه آهن پاکستان به روسیه در تاریخ ۸ دسامبر ۲۰۲۳ به دست آمده و دو طرف مقرر است در قالب روابط دوجانبه مبادرت به ساخت این پروژه کنند.
نقش کویته در کریدور اقتصادی چین - پاکستان
شهر راهبردی کویته همچون با اهمیت ترین کانون های تجاری پاکستان شمرده می شود که به همین دلیل، یکی از شاخه های کریدور اقتصادی چین – پاکستان (CPEC) نیز به این شهر متصل خواهد شد. درباب این کریدور راهبردی باید اظهار داشت که کریدور اقتصادی پاکستان - چین (به اردو: پاکستان - چین اقتصادی راهداری؛ به چینی: 中国-巴基斯坦经济走廊) موسوم به CPEC مجموعه ای از پروژه های زیرساختی است که اکنون در سرتاسر پاکستان درحال راه اندازی است. ارزش اقتصادی آن در ابتدا ۴۶ میلیارد دلار آمریکا بود اما حالا به ۵۴ میلیارد دلار رسیده است. این طرح اقتصادی مقرر است با راه اندازی شبکه های حمل ونقلی مدرن، تولید نیروگاه های انرژی، و ایجاد مناطق ویژه ی اقتصادی، زیرساخت های کشور پاکستان را به سرعت مدرن کند و اقتصاد آن کشور را قوت ببخشد. در ۱۳ نوامبر ۲۰۱۶، محموله های چینی از راه زمینی به بندر گوادر پاکستان حمل شدند و از آنجا از راه آبی به آفریقا و غرب آسیا فرستاده شدند. بدین سان این کریدور اقتصادی تا اندازه ای عملیاتی شد.
شبکه های جدید حمل و نقل که به عنوان جزئی از طرح کریدور اقتصادی ساخته خواهند شد، بنادر گوادر و کراچی را به شمال پاکستان، و نیز غرب چین و آسیای میانه متصل خواهند کرد. بزرگراهی به طول ۱۱۰۰ کیلومتر بین کراچی و لاهور ساخته خواهد شد و شاهراه قراقرم بین راولپندی و مرز چین بازسازی خواهد شد. راه آهن کراچی - پیشاور نیز تا سال ۲۰۱۹ توسعه خواهد یافت و پذیرای قطارهایی با سرعت ۱۶۰ کیلومتر در ساعت خواهد شد. شبکه ی راه آهن پاکستان گسترش خواهد یافت تا به شبکه ی راه آهن چین در کاشمر متصل شود. مدرنیزه کردن شبکه های حمل ونقلی ۱۱ میلیارد دلار هزینه بر خواهد داشت.
سرمایه گذاری ۳۳ میلیارد دلاری پاکستان برای زیرساخت های انرژی
بیش از ۳۳ میلیارد دلار در حوزه ی زیرساخت های انرژی در پاکستان سرمایه گذاری خواهد شد تا از مشکل کمبود مزمن انرژی در پاکستان کاهش دهد. هم اکنون پاکستان بیش از ۴۵۰۰ مگاوات کسری انرژی دارد که زیانی معادل ۲ تا ۲٫۵ درصد تولید ناخالص داخلی را متحمل کشور می کند.
آثار و نتایج احتمالی طرح کریدور اقتصادی بر کشور پاکستان با اجرای طرح مارشال توسط ایالات متحده در اروپای بعد از جنگ جهانی دوم مقایسه شده است. مقامات پاکستانی پیش بینی می کنند اجرای این طرح اقتصادی ۲٫۳ میلیون شغل بین سالهای ۲۰۱۵ تا ۲۰۳۰ به وجود آورد و رشد اقتصادی کشور را سالانه ۲ تا ۲٫۵ درصد افزایش دهد. با فرض اجرای تمام و کمال پروژه های برنامه ریزی شده، ارزش سرمایه گذاری ها در این طرح به اندازه ی کل سرمایه گذاری های خارجی در پاکستان از ۱۹۷۰ تاکنون، و برابر ۱۷ درصد تولید ناخالص داخلی پاکستان در ۲۰۱۵ خواهد بود.
لذا، باتوجه به توضیحات بالا بسادگی می توان متوجه شد که در صورت بهسازی مسیر ریلی کویته – تفتان، شهر مهم کویته نیز به عنوان قسمتی از کریدور CPEC، بسادگی به تفتان در استان بلوچستان و در نزدیکی مرز ایران متصل خواهد شد. در حقیقت، روسیه نیز به یکی از شرکای کریدور اقتصادی چین – پاکستان تبدیل خواهد شد. اما برای بهره برداری از این پروژه، مسکو حتما می بایست بوسیله کشور ثالث، ارتباط زمینی خود با پاکستان را برقرار نماید. در غیر این صورت، سرمایه گذاری بر روی خط ریلی تفتان – کویته بی معنا خواهد بود.
همانطور که گفته شد؛ شهر مرزی تفتان دقیقاً در مرز ریلی ایران واقع شده و بنظر می رسد هدف روسیه از سرمایه گذاری روی خط ریلی تفتان - کویته، اتصال ریلی به پاکستان بوسیله شبکه ریلی ایران است. اگر شاخصهای موجود را به توافق تهران و مسکو برای ساخت خط ریلی رشت - آستارا به عنوان تنها گسستگی موجود در کریدور ریلی شمال - جنوب اضافه نماییم، می توان این ادعا را بهتر اثبات کرد.
همچنین، باتوجه به تحولات ژئوپولیتیک به وقوع پیوسته در غرب خاورمیانه و دریای سیاه و همچنین، افزایش تنش ها در نزدیکی دریای عمان، بنظر می رسد روسیه در نظر دارد دستکم قسمتی از مبادلات بارهای ترانزیتی خودرا بوسیله مسیر خشکی پیموده و حتی المقدور، فاصله جریان بار خودرا از بنادر متصل به آب های آزاد بین المللی مانند دریای عمان حفظ کند.
با توجه به فاصله ۶۵۰ کیلومتری راه آهن زاهدان (متصل به خط ریلی تفتان)، بنظر می رسد مسیر مذکور، باتوجه به قرار گرفتن در عمق خاک ایران، مسیری بمراتب امن تر از آب های دریای عمان دستکم در وضعیت فعلی منطقه است.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب